سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مردمان را روزگارى رسد بس دشوار ، توانگر در آنروز آنچه را در دست دارد سخت نگاهدارد و او را چنین نفرموده‏اند . خداى سبحان فرماید « بخشش میان خود را فراموش مکنید . » بدان در آن روزگار بلند مقدار شوند و نیکوان خوار ، و خرید و فروخت کنند با درماندگان به ناچار و رسول خدا فرموده است با درماندگان معاملت مکنید از روى اضطرار . [نهج البلاغه]
دوشنبه 86 آذر 12 , ساعت 9:2 عصر

تک درختی در کویرم، همنشین سایه‏ام!

ریشه هایم در به در دنبال آب

شاخه‏هایم چون گدایان،

دستها را رو به سوی آسمانها برده‏اند

چشم من هم روزها غرق نگاه آسمانست

شاید او از خشکی چشمان من، قلبش بسوزد

ساعتی بر من بگرید...

 

تک درختی در کویرم!

همنشین سایه ام!

روزها و رهگذرها دیده‏ام

رهگذرهایی که روزی، در پناه سایه‏ام از غصه‏های خود سخنها گفته‏اند

شور و شیون ها براه انداخته‏اند

چون به زیر سایه ام خوابیده‏اند،

در کنارم اشکها باریده‏اند!

اشکهاشان روی خاک

ریشه هایم در به در دنبال آب...

 

تک درختی در کویرم

همنشین سایه ام

من تمام شاخ و برگم

من تمام بودنم، بوی دل آن رهگذرها می‏دهد

آن مسافر، آن غریب، آن آشنا...

آن که یک شب در کویرستان این خاک سیاه

همنشین ساعت تنهایی ام شد

او که بر من تکیه کرد و دردهایش را به جانم ریخت و رفت!

من اسیر بودن و تنهایی اش...

 

من درختم، تک درختم

من نگاهم رو به سوی آسمان ها

شاید از سوز دل این رهگذرها

او دلش بر من بسوزد

ساعتی بر من بگرید...